Ah joh ti's maar maandje vakantie!

En dan zit je helemaal klaar op het vliegveld te wachten op je vliegtuig. Eerste verrassing, het sneeuwt in Istanbul, hadden wij daar nou net dagje tussenstop gepland en totaal niet het weer in de gaten gehouden. Ik liep net al te rillen in mijn zomerjasje op de parkeerplaats. In Istanbul is het -2. Maarja dat houdt ons niet tegen verlangend naar de vertrekborden te kijken in de hoop dat Misschien die vertraging van het bord verdwijnt want eerlijk gezegd hebben we ondanks de kou toch wel echt zin om te vertrekken.
De laatste dagen zijn weer als een waas langs me heen gegaan, totaal niet het besef dat ik echt weg zou gaan zo snel. En dan heb ik totaal geen verwachting van waar we terecht zouden komen. Ondertussen heb ik me voorbereid op het ergste, het gewaarschuw van de complete wereld om me heen maakt wel dat ik lichtelijk zenuwachtig ben voor wat we daar aan gaan treffen. Wie weet door de cultuurschok snel de stad ontvluchten. Maar vol angst daarheen gaan heeft weinig zin dus denk dat ik et maar gewoon over me heen laat komen. We zien wel, we redden ons wel, we genieten wel. Ondertussen tikken de minuten voorbij en blijven de lettertje delayed knipperen dus wij wachten nog maar even,, steeds meer zin in India!