kiwiexperience 1e deel

lieve vriendjes, vriendinnetjes, pappa´s , mamma´s en alle andere trouwe lezers,


eindelijk weer een vervolg.
na mijn laatste verhaal ben ik die vrijdag op de kiwi bus gestapt, en ben begonnen aan mijn kiwiexperience. Ik moest om 9 uur sochtends de bus hebben in auckland. Dus na een nachtje bijkomen bij familie,, een nacht lang mijn vorige verhaal schrijven en mijn tas opnieuw inpakken, was ik weer onderweg. Dit keer met de kiwiexperience. Dit is een organisatie die bustours door het land organiseerd. Het zijn hop on hop off bussen en ik heb een buspas van Auckland naar Christchurch.


Vrijdag: Auckland- Mercury bay
De eerste dag gingen we op weg naar mercury bay. dit is in de buurt van tairua waar ik eerder met familie al was geweest. Dus kende de wegen, dorpjes, uitzichten al waar we langs reden. Onderweg daar naartoe hadden we een stop bij Cathedral cove. Zo toevallig hetzelfde als waar ik de laatste keer nooit de kans heb gehad mijn verhaal af te schrijven. Hier konden we ervoor kiezen om een kayaktocht te doen van Hahei naar Cathedral cove.. of een wandeling van 1,5 uur naar Cathedral cove. Die keuze was ondanks het een btje koude weer voor mij al best snel gemaakt. We waren echter maar met ze 5en van de 25. Ik mocht samen met josh in een Kayak. dus korte uitleg en peddelen maar! door de golven, dus na 2 seconden al drijfnat. Nog een excuus om harder door te peddelen! We hadden een erg leuke gids die ons (4 kayaks) allemaal leuke verhalen vertelde over het land, de cultuur, de maori's, de domme nederlander die NZ ontdekte maar niet aan land durfte, en james cook. op die manier hebben we de baaitjes doorgepeddelt, prachtige natuur gezien. Jammer genoeg geen zeedieren. Halverwege mochten we een soort van grot invaren. Een kleine grot, wel mooi om te zien, kan het proces zien van het water dat de rotsen gewoon wegvreet. Waarna we een pauze hadden bij Cathedral Cove.. Dit is een soort van doorgang in de rotsen tussen 2 verschillende baaitjes. Deze mochten wij op ons dooie gemakje onderzoeken terwijl onze gids op het strand een lekker bakje cappucino, mochiatto, hot chocolate en thee aan het maken was. Nadat we allemaal ons warme drankje op hadden zijn we terug gaan peddelen, onderbroken met nog een aantal mooie verhalen en interessante weetjes. Helemaal kapot, verkleumd werden we na afloop afgezet bij ons hostel.
Turtle cove. Het was een klein hostelletje, maar ik moet zeggen juist ook wel weer heel erg leuk. We hebben die avond een spelletje pool gespeeld met de groep van de bus. Erg gezellig! Daarna zijn Sandy (canadees meisje) en ik een film gaan kijken, waar ik al bijna bij in slaap viel... zo kapot moe!


Zaterdag: mercury bay - Rotorua
De volgende dag gingen we verder naar Rotorua. Het wordt ook wel eens Rotten rua genoemd. Zodra je het dorpje binnenrijd snap je ook gelijk waarom.. Het ruikt er naar rotte eieren.
Rotorua is een dorpje dat op een geothermaal actief stuk land ligt. Hierdoor zie je op plaatsen stoom uit de grond komen. ik moet zeggen dat ik de geur nog wel mee vond vallen. Hier in Rotorua heb je ook de geisers en de hete modderpoelen. Dat is dan ook het eerste dat we zijn gaan bezoeken. We zijn naar te puia gegaan. Een park over de maori cultuur en met de geisers, modderpoelen en niet te vergeten de native NZ kiwi bird. Echt zoo teleurstellend. De geiser was wel tof! maar alles eromheen, de kiwi bird was niet zo bijzonder, en het maori gedeelte was wel erg simpel opgezet.
Na het park kregen we de tijd om onze spullen in het hostel te droppen en heel even bij te komen. Die avond gingen we naar het Tamaki Maori village. Dit is een dorpje dat is nagebouwd van een maori dorp voordat de europeanen NZ ontdekten. Hier doen de maoris een reanactment van het dorp in die tijd. Deze begint met een openingsceremonie, waarbij onze Chief moest laten zien dat we in vrede kwamen. Deze werd in het midden een klein stukje voor ons neergezet, waarna er 3 maori krijgers omstebeurd hem bang komen maken dmv gekke sprongen, rollen met de ogen, weerzinwekkende geluiden, kortom erg grappig. En het enigste dat de chief moest doen is staan en vooral niet lachen.
wij werden die avond opgehaal door een bus van het park. Mark onze driver was zelf ook een maori en hij zou ons naar het park rijden in een krakkemikkige bus. In deze bus ging hij ons een aantal maori woorden leren. Kia ora. Dit betekent ik leef, of hoe gaat het , het gaat goed, hoi. Dat ging hij ons uitleggen in 57 verschillende talen!!! onder de indruk, maar half in slaap want na 20 talen snap je het ook wel.. kwamen we aan bij het park. Eerst vond de openingsceremonie plaats waarna we het dorp mochten betreden.
Nou moet ik eerlijk toegeven dat ik hier misschien een beetje te veel naar uit had gekeken en misschien wel een beetje te hoge verwachtingen had ervan na de ervaringen in het museum in Auckland. Maar wat viel die avond tegen! We liepen het dorpje in.. een paar simpel nagebouwde hutten van die tijd, en daarvoor stonden een aantal maoris gekleed als in die tijd. De eerste waar ik bij stopte was bij een meisje dat uitleg gaf over de visvangst en alles daaromheen .. Daarna kwam ik bij de chief die op "grappige wijze" een aantal typische maori gebruiken probeerde uit te leggen. Dit alles ging op het niveau van 4 jarigen,, ik voelde me zo stom toeristish en in de zeik genomen! En met het gehijg van de engelse toeristen in me nek, die maar bleven duwen om alles te kunnen zien, Het geklik van de camera's van de toeristen die elk detail van de avond wilden vastleggen, lukte het me niet om een gevoel van intense teleurstelling te onderdrukken.. "Tering zie ik er zoo achterlijk uit?" zo heb iik wel even verslagen rondgelopen... Tot ik mezelf betrapte dat ik keihard stond te lachen.. Zie ik er zooo achterlijk uit? haha nee ik niet.. maar sommige andere toeristen zeker wel! het is een gebruik dat tijdens het zingen ze met de handen schudden. De chief stond het uit te leggen en moedigte de meute toeristen aan om hem na te doen. Naast mij stond een forse typisch engelse, wit, rood haar, stommige uitdrukking, man van 40. Die stond met zijn handjes te schudden zoals de kleine kinderen doen als je ze een dansje leert. Mond half open, gefocust op de chief, stomme grijns op zijn gezicht.. He made my day! ik kon weer lachen en de lol hier wel van inzien! na deze geweldige show van de zwaar intelligente engelse toeristen werden we uitgenodigt voor een show in het theater. daar deden ze een show met een aantal typische liederen en dansen uit die tijd. Wel leuk in elkaar gezet, leuk om naar te kijken. Geen topshow.. maar zeker entertaining! Hierna werden we verzocht naar de eetzaal te gaan. Hier hadden ze een groot lopend buffet klaargemaakt. Bereid op de ouderwetse wijze! Erg erg lekker! Na een aanntal afsluitende liederen zat de avond er alweer op! terug de bus in, naar de gestoorde busdriver ;) Op de terugweg wist hij ons wederom te vermaken. Dit keer door alle verschillende national songs te zingen! Hij kende ze beter dan de mensen uit die landen. Na 9 rondjes op de rontonde, 8 keer de grap met de open busdeuren voor vervelende passagiers werden we afgezet voor ons hostel.


zondag: rotorua- waitomo
Op de zondagmorgen zijn we eerst langs een kiwi farmshow gereden. We konden hier zien wat voor verschillende schapen er allemaal in NZ zijn en andere zaken omtrend het NZ boerenbestaan. Zwaar interessant wat dat hebben we natuurlijk niet in NL! dus zijn wij maar met een klein groepje rustig gaan ontbijten in het cafe op het terrein. Een uur later nog even gekeken naar een demonstratie van een schaapshond die 3 schapen de stuipen op het lijf jaagte en terug de bus in op weg naar Waitomo. In waitomo heb ik eerst even heerlijk in het zonnetje gelegen, waarna ik me ben gaan klaarmaken voor een wandeltocht door de glowwormgrotten.
Ik ging samen met Josh en Julia de 2 uur durende wandeltocht door de beroemde glowwormgrotten doen. We werden met een busje opgehaald en naar de grotten toegebracht. Daar aangekomen gingen we eerst een ronde ruimte in, hier was in een spieraalvorm de weg naar beneden gecreerd. 65 meter... Beneden aangekomen moesten we door een gang heen die wat weg had van een lanceershuttel van een ruimteschip.. rond met lampjes langs de zijkant. Na onze reis door de tijd zoals de gids de tunnel noemde, kwamen we inde grotten. Aan het begin waren het eigenlijk gewoon normale grotten zoals ik ze wel vaker heb gezien. Na een tijdje lopen kwamen we in een ruimte waar allemaal groene ledlichtjes op het plafond zaten.. Dat waren dus de glowwormen. soort van natuurlijk ledlicht. wel super tof om te zien! De tour was voor de rest erg leuk, hadden lol met de gids, hij vertelde ons een griezelverhaal over toen ze de paden aan het aanleggen waren.. 2 bouwvakkers waren vlakbij de oude maoriebegraafplaats in de grot de paden aan het aanleggen toen ze voetstappen hoorden naderen. En ze besloten de colega die eraan kwam te laten schrikken, dus verstopten zich naast het pad. De voetstappen naderden tot ze de voetstappen hoorden passeren, en sprongen toen omhoog. Er was niks..... ze zijn schreeuwend naar boven gerend super bang, en weigerden om daar ooit nog te werken. En wij moesten natuurlijk door die gang heen. de gids ging expres 2 cm achter me lopen om mij bang te maken,, dus was er al snel klaar mee en ben maar achter hem gaan lopen zodat hij julia kon laten schrikken! ;) na nog een 20 minuten lopen, julia bang maken, kwamen we bij de tijdscapsule en gingen we weer omhoog naar het daglicht.
savonds met julia en josh wijntje gedronken en daarna met de groep gebbqt in de pub next door. erg gezellig, maar was kapot dus vroeg naar bed!

owke mensen.. dit is het even voor nu. Ik moet nog 2 weken inhalen met mijn verhalen, maar zo kunnen jullie alvast wat inlezen ;)