kiwiexperience deel 3 rillen van kou en angst!!

nou mensen hier dan weer een vervolg.. het is nog lang niet alles.. en begin te twijfelen of mijn dagindeling nog wel klopt.. (krijg je ervan als je pas 2 weken later de verhalen opschrijft.. ) maar heb besloten dat het gaat om het idee! ik was gebleven in Welington geloof ik, hier verbleef ik een extra dag. Dus hier komtie!

donderdag: wellington dag 2

Vrijwel iedereen van onze groep had besloten een extra dag in Wellington te blijven. Toen ik sochtends wakker werd was julia erg ziek, ze had de hele nacht overgegeven en was behoorlijk kapot van het wakker zijn de hele nacht. Dus zij vroeg aan mij of ik kon kijken of er een andere kamer was waar zij zou kunnen slapen. Nou dacht ik een kamer voor haar alleen kost een fortuin dus dan vraag ik wel of ze nog een 2persoonskamer hebben. Ze hadden nog wel een twin voor ons, die moest alleen nog wel schoongemaakt worden, konden er pas om 1 uur in. Nouja beter dan niks. En hij gaf ons 20 dollar korting aangezien julia er ook niks aan kon doen dat ze ziek was geworden. Die ochtend eerst nog even met jasper op internet bijgepraat en daarna snel even verhuizen. Het moment dat we onze nieuwe kamer inliepen wist ik niet wat ons overkwam. Het was een kamer met een 2 persoonsbed en daarboven een hoogslaper 1 persoonsbed. We hadden een kamer met geweldig uitzicht op de 7e verdieping, een tv, waterkoker met koffie, eigen badkamer, handdoeken gewoon top! (voor backpacker is dit uitzonderlijke luxe.. een tv! geen programma's die leuk waren om te kijken... maar het idee dat je in bed kan zitten en hersenloos naar een schermpje kan kijken! HEERLIJK!) dus julia is snel het bed in gekropen en ik ben met karlijn en sanne naar het museum in wellington gegaan.
Nou moet ik zeggen dat ik na het museum in Auckland best wel hoge verwachtingen had van het museum, zeker nadat onze buschauffeur ons had gezegt dat het super leuk was, heel interactief. Dus ik moest naar dat museum toe.. Na 2 verdiepingen van de 4 was ik nog altijd hoopvol dat het misschien nog wel goed zou worden. Het museum ging over de geschiedenis van NZ,, (die hebben ze dus niet) in vergelijking met auckland was interactief toch echt ver te zoeken of misschien dacht onze buschauffeur dat wij de kinderafdeling wel leuk zouden vinden ,, noujah het werd dus gewoon niet beter..
Sanne en Karlijn besloten dan maar de stad in te gaan om te gaan shoppen. Ik had het wel weer even gehad en bedacht me dat ik maar even ging kijken hoe het met julia ging. Julia lag lekker te slapen. Dus ben ik met mijn flesje spa rood en m&ms lekker op het bovenste bed gekropen. En heb daar heerlijk 2 uur uit het raam liggen kijken! 7e verdieping dus geweldig uitzicht over de stad. uiteindelijk moest ik het bed weer uit, had met de nlse meiden afgesproken samen te eten. Die avond ging de groep weer uit in de stad. Julia en ik hebben maar besloten heerlijk te gaan genieten van onze tv op onze kamer! topavond, relaxed niks doen en vroeg gaan slapen.

Vrijdag: wellington- nelson

De volgende dag weer vroeg op, snel spullen pakken en haasten naar de bus. Daar hadden we een nieuwe buschauffeur die ons naar de ferry bracht. Ingechecked op de ferry hebben we met een groepje een rustig plekje gezocht om te zitten. Daar de groep geleerd om te ezelen. het kaartspel. Eerste ronde was Roman de grote verliezer en moest hij als een ezel 2 minuten rondjes lopen over het schip.. Geweldig filmmateriaal... Daarna kwamen we in het open water en begon ik me een beetje licht in mijn hoofd te voelen. maar ach.. toch nog maar een potje ezelen.. moet wat doen met de tijd op zo'n boot. Maar je raad het al,, ik verloor het 2e potje. Mijn opdracht... ik kreeg een snor. Dus met eyeliner werd er toch een mooi kunstwerkje op mijn gezicht getekent.. Hiernaa moest ik eerst het hele schip doorlopen voor ik deze weer van mijn gezicht mocht verwijderen. nou moest iedereen wel toegeven dat het me wel echt super goed stond zown snor! ;)
Na 3 uur op de ferry kwamen we aan in picton, waar we onze weg naar de bus moesten vinden. Hier stelde onze nieuwe buschauffeur zich voor. Een erg lang verhaal, wou graag dat mensen met hem kwamen praten.. denk dat het nogal eenzaam beroep is.. leven uit een koffer! Toen met de bus op naar Nelson.
Nelson was een schattig dorpje.. hadden een leuke kamer in het hostel! Die avond met julia en de Nle meiden gekookt en daarna met de groep in hele kleine ruimte half op elkaar gepakt film gekeken. wel heel gezellig met de hele groep! Daarna met klein groepje het dorp in gegaan maar het stappen stelde daar niet zo gek veel voor. Dus waren alweer vroeg terug in het hostel..

ow even tussendoor. Griezelverhaal nummer 2:

Josh vertelde ons in de bus naar de ferry dat hij die nacht nogal geschrokken was. Hij was aan het slapen en schrok wakker. Toen hij opkeek zag hij een klein iemand door de kamer lopen. Hij veronderstelde dat het de vietnamees was die in het bed onder hem sliep, maar toen hij naar beneden keek lag die nog gewoon in bed vast te slapen. Toen hij met zijn ogen knipperde was de persoon weg. Toen hij zijn ogen weer opende zag hij dat het een klein meisje was. Beetje maori achtig meisje, klein, 12 jaar ofzo.. Ze liep aan de andere kant van de kamer, boog zich over het bed waar julia in had geslapen. Josh zegt dat hij zoo bang was, hij heeft zijn ogen weer dichtgedaan en gedaan off hij sliep. Hij wou niet dat ze hem aankeek. Wij natuurlijk keihard lachen toen hij dit vertelde.. tot wij zijn gezicht zagen. hij was bloedserieus.. een gast van 27.. hij was echt bang..

Later hebben we er wel om kunnen lachen hebben het er maar op gegooit dat dat de reden was dat julia ziek geworden was. Die geest wou haar gewoon uit dat bed hebben! Julia is hounted ;P maar eng is het wel!

Hebben elkaar die avond ook lekker op de kast lopen jagen ermee... :P

nelson- westport

de volgende dag natuurlijk weer lekker vroeg de bus in. Vandaag zouden we naar westport gaan. Met een tussenstop bij 1 van de fantastische gletsjermeren voor een korte wandeling en voor de gestoorde mensen in de groep een duik in het meer. Na niet al te lang rijden kwamen we aan bij het meer. De mist hing nog boven het meer. Een prachtige wandeling, met de mist zag het er zo peacefull uit! Na een korte wandeling gingen we lunchen in de bus en kregen we de optie om het meer in te duiken. Na lang twijfelen heb ik toch maar besloten dat ik deze ervaring niet zomaar aan mij voorbij kon laten gaan. Dus ben me gaan omkleden en alleen het lopen door die kou in mijn bikini leek mij al gnoeg om ziek van te worden. Maar ach.. je bent een zwemmer of je bent het niet.. ownee het was je bent een avonturier of je bent het niet.. dus ik en nog 4 anderen zijn toch het meer in gesprongen. WAT WAS DAT KOUD!!!! Maar 1 sprong vond ik niet genoeg.. en ach was toch al aan het water gewend dus dan ook nog maar een 2e sprong voor nog een fotomomentje. DE 2E KEER IS OOK NOG KOUD!!! Dat was voor mij wel genoeg. Voelde mijn huid niet meer.. verkleumd tot op het bot! snel de bus in even wat kleins gegeten en daarna snel gaan omkleden. Heb het de rest van de dag niet meer warm gekregen in de bus! maar... mijn reis was begonnen. Hoe koud het ook was.. jullie kunnen de fotos zien die ik bij dit verhaal zal plaatsen. het was Ge Wel Dig!!!

Terug in het hostel had ik weer een twin kamer met julia.. Dus nadat we al onze spulletjes uitgestald hadden in ons eigen kamertje,, zijn we met een groepje begonnen aan het eten. De keuken was zo vol met mensen dat we maar besloten om met ons bord op schoot in de tv kamer te gaan eten. Bridget jones diaries op.. en daar zaten we dan.. Uiteindelijk zaten we daar met een groep van 15 meiden BJD te kijken.. en af en toe kwam er 1 van de jongens even met zijn hoofd om het hoekje zag de tv en trok een gezicht van ow nee... en liep dan weer weg. Denk dat ik dat de leukste momenten van de film vond! ;)
die avond nog even wat gedronken met aantal mensen. Julia was al eerder teruggegaan naar het hoofdgebouw waar onze kamer was. Moment dat ik terug kwam zaten alle deuren op slot. Had een code nodig om binnen te komen. Nou dacht ik misschien is de voordeur wel open. dus ik als een echte held in het donker met het griezelverhaal van de avond daarvoor nog in mijn hoofd.. naar de voordeur gerend om het donkere huis. Maar die zat natuurlijk ook op slot! na 2 rondjes om het huis kwam ik tot de ontdekking dat er een code op de hanger aan mijn kamersleutel stond.. 1 troost ik was niet de enige die deze ontdekking niet in 1 keer deed.. ;)

nou mensen weer even genoeg leesstof voor 1x denk ik. Ik moet even verhuizen naar een ander hostel! ik schrijf snel een vervolg!

liefs