laatste deel van Nieuw zeeland...

jaja eindelijk weer wat leesvoer voor jullie. en dit keer waarschuw ik alvast,,, het is nogal wat leesstof.. zit momenteel in australie en internet werkt hier niet altijd mee als ik het al kan vinden! komtie....

Westport- Lake Mahinapua
Zwaar onverwacht begon ook deze dag voor ons weer in de bus.. na een stukje rijden kregen wij te horen dat we een wandeling moesten maken. De buschauffeur zou ons aan de andere kant van de wandeling weer op staan wachten met zijn bus. Dus daar gingen we! prachtige uitzichten, en erg gezellig met het groepje waar we in liepen. Halverwege kwamen we nog een zeehondencolonie tegen.. Had er al 5 foto's van gemaakt voor ik door iemand aangestoten werd: schattig zijn ze hea! huh schattig wat? topfotograaf ben ik toch ;)
Zal er maar bij vertellen dat ik me die dag wel een btje ziek voelde. De duik van de dag ervoor was misschien toch wel iets te veel van het goede. Zwaar verkouden, hoofdpijn.. maar als je aan het reizen bent, dan wordt je niet ziek! dus gewoon lekker paar paracetemol en lopen die tocht!
De tocht was langs de kust. We hadden erg mooi weer, maar er stond de hele tijd best harde wind. dus toen ik de bus weer in stapte voelde ik me nog beroerder... rest van de dag maar even rustig aan gedaan. Moet zeggen dat er op de busreis ook niet veel boeiende dingen meer voorbij kwamen. Maar Josh had een beter verhaal over de trip van die dag. Ik zal jullie maar even proberen dit te vertellen. (voor dit verhaal moet je weten dat we een buschaufffeur hadden die zich overal mee bemoeide en vond dat je alles moest doen als je in NZ was. Opzich goed punt zou je zeggen... maar op het moment dat hij ons zoongeveer de bus uit stuurde om in de stromende regen over een brug heen te lopen hadden wij zoiets van je kunt ook overdrijven. dus hier Josh's versie van de kiwiexperience:)

ja nieuw zeeland.. Ja was wel leuk. uhm... Heb me uit een vliegtuig laten vallen. Ben gaan bungeejumpen... OW maar nee echt serieus beste deel van de reis.. We zaten in de bus en het regende toch hard.. kwam met bakken uit de hemel.. maar wij kregen gewoon de kans om uit de bus te gaan en over een brug... ja nee echt.. een brug, te lopen.. en dat heb ik gewoon gedaan. En aan de andere kant werd ik weer opgepikt door de bus!
hmm noujah denk dat je erbij had moeten zijn... ! wij vonden hem erg goed..
Uiteindelijk kwamen we uit bij Lake mahinapua, Hier was een hostel wat in het kiwiexperience boekje stond aangegeven als unique overnight stay at a historic West Coast pub.. ik zou het omschrijven als een trailertrash hostel.. en zo voelde ik me ook toen ik daar sliep. De mensen die het runden waren alleen maar uit op geld.. verschrikkelijk irritant als je het probeert in te dekken en zelfs beweert dat je het allemaal zo goedkoop mogelijk wilt houden voor ons. We betaalden veel geld voor een kamer waar het water sochtends van de muren afliep.. toen ik op het bed ging liggen zakte de veren zo ver door dat ik dacht dat ik op de grond lag.. savonds tijdens het feest moesten we betalen voor de muziek. nee niet echt mijn ding.
Maar buiten op 5 minuten lopen zat je op het strand en aan de andere kant in 10 minuten lopen bij een prachtig meer. We zaten in de midle of nowhere maar wat een midlle of nowhere! zijn daar gelijk smiddags naar het meer gegaan. De groep is gaan voetballen en ik ben heerlijk met muziek in mijn oortjes gaan genieten van de prachtige natuur om me heen!
Die avond hadden we thema feestje met onze groep. Het thema ouderen.. maar dan wel andersom dus de meiden moesten als opa's en de jongens als opa's. zaten een aantal erg leuke creaties tussen! wel gezellig gehad met de groep, maar vroeg naar bed gegaan want werd helemaal gek van de geld aftroggelerij (is dat een woord:S) van de hosteleigenaresse. Wilden met een groepje de volgende ochtend nog naar het meer gaan om fotos te maken en een aantal wilden een duik nemen in het meer.. maarja je snapt al wel.. uitslapen had toch prioriteit bij de jongens die te veel gedronken hadden. Dus was wel btje teleurgesteld dat er niemand was toen ik om 6 uur mijn bed uit ging om te kijken of er verder nog iemand wakker was. maar de bus ging verder.. Thank god!


Lake manihapua- franz Joseph
De volgende dag kon ik niet wachten om verder te trekken naar Franz Joseph. Maar al na 25 minuten rijden hadden we onze eerste stop. Onze buschauffeur natuurlijk weer heerlijk aan het promoten, want het was zo leuk! Ik had niet geslapen,nog altijd half ziek,, snapte zijn idee van leuk niet helemaal en was zijn eeuwige geprijs en verkooppraatje van alles waar we langs kwamen wel even zat! kwamen we aan bij een museum of iets. erg klein opgezet.. zo als ik kon begrijpen over helemaal niets.. Maarja prima ik hoef er niet in dus dan is het goed, blijf wel in het zonnetje buiten zitten. Tot hij een poging doet om op grappige wijze te zeggen dat we geen flesjes water mee mogen nemen. "Die backpackers ook altijd, het is hier de sahara niet." Nou dat was de druppel.. dus we moesten dan daar maar dingen kopen. Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik dat allemaal neit zo erg vind. Maar dat het zo specifiek erbij gezegt wordt en dan niet eens op een eerlijke manier over de reden waarom, dan ben je bij mij aan het verkeerde adres. Hester op oorlogspad. Maar ook ik snap ddat dat in een bustour als deze niet helemaal de slimste aanpak is.. dus in eerste instantie maar gewoon braaf buiten in het zonnetje voor het gebouw gaan zitten. Komt de buschauffeur langs: " is 4 dollar entree echt te veel gevraagt? " Owkee nou stond ik echt op ontploffen.. muziek in en gewoon even rustig worden. Vond dat ik redelijk gekalmeerd was en zag dat de bus open was dus wou mijn zonnebril er even uit pakken. Klim samen met karlijn de bus in, krijg ik deze blaf naar mijn hoofd." Ja alleen als je iets wilt pakken, je mag hier niet inzitten! "
owkee tel tot 10 tel tot 10.... hmmm ik neem me flesje wel mee.. hij is leeg .. dus in principe maakt het dan toch niet uit. (ja ik geef toe, ik was echt op oorlogspad!) zegt de buschauffeur op blaftoon:" ja je hebt gehoord dat je dat niet mee mag nemen." Waarop ik zeg.. "ja dat is voor mij des te meer reden om het wel mee te nemen!" heb me omgedraaid flesje weggelegt en ben weggelopen! 1, 2, 3, 4, 5, ... wat een lul!
Na dit spannende avontuur verder gereden naar Franz Joseph. Daar zijn we eerst richting de gletsjer gereden voor een korte wandeling met fotomoment. Daarna een korte stop waar we onze gletsjerwandeling konden boeken. Hier kwam ik erachter dat ik met mijn knieen dus gewoon niet in staat was deze wandeling te doen. Hierna werden we afgezet bij ons hostel.
Het hostel was een redelijk groot hostel. De kamers waren redelijk ruim opgezet, grote keuken. Erg fijn. Alleen de bedden waren te groot voor de minimatrasjes die erop lagen. Die middag zijn we eerst even boodschappen gaan doen. Daarna even lekker in het zonnetje gaan liggen met karlijn en sanne. Na het eten zijn we nog even uitgegaan in de bar bij het hostel. Was wel gezellig, was een Rock paper siccers contest. erg grappig om te zien. Maar ben niet zo laat gaan slapen, was kapot na die nacht wakker liggen hiervoor.
Die nacht heb ik heerlijk geslapen. De mensen van de Gletsjerwalk moesten vroeg hun bed uit. ik was toch wakker dus ben tegelijkertijd mijn bed uitgegaan en beneden maar even met jasper gaan skypen. om 11 uur kwamen ook de andere die niet mee waren gegaan met de gletsjerwalk hun bed uit. We zijn met ze allen gezellig gaan ontbijten. op een terrasje in de zon, engels ontbijtje, cappucino erbij, uitzicht op besneeuwde bergtoppen! Nadat we ons buikje lekker volgegeten hadden (dat is echt een luxe voor backpackers) zijn we ons klaar gaan maken voor de hotpools. Vlak naast ons hostel bevond zich een spa. Ze hadden hier 3 baden met verschillende temperaturen. Hier heb ik met phillippe, roman, hannah en josh de middag doorgebracht. heerlijk ontspannen! eindigend in een watergevecht kon ik zo toch wel een beetje de teleurstelling van de gletsjerwandeling vergeten. Die avond samen met julia en Roman een film gekeken in de woonkamer. Heerlijk rustig avondje!
Niet zo'n rustige nacht! werd die nacht half wakker en wist niet meer waar ik was. totaal in paniek, dacht dat ik opgesloten zat. dacht dat ik er aan de zijkant van mijn bed niet uit kon. ik was in de veronderstelling dat ik in een schip zat ofzo. Waarschijnlijk heb ik met mijn handen gevoeld en aan de ene kant zat de muur. Aan de andere kant de lattenbodem van het bed want het matras was 10 cm smaller dan het bed. ik was zo bang dat ik op de een of andere manier door de gaten van het trappetje van de hoogslaper boven mij heen ben geklommen. (snap niet hoe ik daar doorheen ben geklommen) Toen stond ik voor de deur, en gek genoeg wist ik dat daar een deur zat. Die had ik ook al best snel gevonden. ondertussen constand in paniek herhalend: waar ben ik,, waar ben ik? maar de deur kreeg ik niet open. Hierdoor kreeg ik het nog benauwder. Na een tijdje toch uiteindelijk de deur open gekregen. Het licht van de gang scheen naar binnen en ik kon alleen maar denken: kut wat doe ik hier.. ben gewoon in me kamer. ik hoef helemaal niet te plassen, straks maak ik iedereen wakker.. ! dus ben mijn bed weer ingedoken, maar kon niet meer slapen. Toen ik de volgende morgen hannah vertelde hierover begon ze keihard te lachen. "ow dat is wat je zei" die had alles gehoord en vroeg zich al af wat ik allemaal aan het doen was!
Franz Josph- Wanaka
Maar sochtend weer op naar de bus. Ik had gehoord dat de trip van Franz Joseph naar Wanaka de mooiste was van allemaal, dus had hier al wel naar uitgekeken.. (owkee naar uitkijken is een groot woord... ) Na klein half uurtje rijden hadden we onze eerste stop. We konden eerst even uitstappen om wat foto's te maken.. hier heb ik de foto met het paard erop gemaakt, 2 minuten later stopten we voor een ochtendwandeling. We konden kiezen voor een wandeling van een kwartier en weer kwartier terug.. of een wandeling van een uur. Nou had de rest van de groep natuurlijk de dag daarvoor al de gletsjerwalk gedaan, dus die vonden het niet zo nodig nog een uur te lopen met spierpijn in hun benen.. Ik had daarintegen natuurlijk de dag daarvoor alleen maar lui in de hotpools gelegen, dus ach waarom niet! Dus roman en ik waren de enige die het de moeite waard vonden om de wandeling te doen. De wandeling was mooi.. veel mooie foto's kunnen maken.. (degene met ochtendwandeling ;) ) nou hadden we een uur de tijd om de wandeling af te ronden.. Maar met foto breaks was dat nogal krap aan. Ik heb op het eind zo ongeveer moeten rennen om op tijd terug te komen bij de bus.. en bedacht me toen dat ik nog wel kop koffie wou, dus was alsnog te laat!
Toen verder in de bus. Na uur kwamen we bij de kust en reden daar de dichte mist in. HEt zeewater sloeg op en zo ontstond dichte mist. We konden de zee 20 meter onder ons niet eens zien! Wel super mooie uitzichten daaromheen. Zeker toen we net uit de mist reden.. !
Die middag kwamen we aan in Wanaka. Super gezellig dorpje. Mooiste was het strandje daar! de zeilbootjes die in het zonnetje daar rondjes aan het varen waren. Leek wel alsof ze dat speciaal voor ons deden.. was zo'n mooi plaatje. Dus eerst daar even het dorpje verkend. De noodzakelijke boodschappen gedaan.. (en natuurlijk wat te snoepen.. we blijven backpackers!) toen terug naar het hostel.. zomerkleren aan gedaan, bikini eronder en op naar het strand! Daar aangekomen zat de rest van de groep daar al. Zijn daar heerlijk in het zonnetje gaan zitten. Mijn verkoudheid was al stuk minder dus ik wou toch ook echt even het water proberen. DAT WAS KOUD!!! ben er wel helemaal ingegaan, heel snel, heel kort. Daarna lekker op het strandje gaan liggen opdrogen in de zon. De andere nederlandse meiden waren ondertussen even flesje wijn gaan halen dus hebben daar 2 uur lang gezeten, glaasje wijn erbij, zonnetje, besneeuwde bergtoppen, springfoto's, steentje keilen.. tot we de zon langzaam achter de bergtoppen zagen verdwijnen en het gelijk een stuk kouder werd. Terug naar het hostel voor een lekkere warme douche en een zelfgemaakte simpele maaltijd met de hele groep! Die avond was ik zo moe en kapot, en weer btje ziek (waarom moest ik dan ook weer dat koude water in duiken?) dat ik toch maar vroeg ben gaan slapen. Wilde eigenlijk wel heel graag uitgaan want het dorpje zag er zo gezellig uit, maar slapen leek me toch de meer verstandige optie!
Wanaka Queenstown
De volgende ochtend weer in de bus, dit keer naar queenstown. Onderweg naar queenstown een aantal fotostops, het meer zag er zo geweldig uit met de zon die erop scheen. 1 van de stops was bij 45 degrees. Het punt midden tussen de evenaar en de zuid pool. Daar stond een steen waar we mee op de foto konden. Moet zeggen dat ik aan het begin zoiets had van okee... vreemd we gaan met een steen op de foto.. maar tja... ben natuuurlijk een toerist dus het kiekje moest toch maar gemaakt worden.
Om 1 uur arriveerden we in Queenstown. Eerst met de bus een rondje door de stad gereden, even laten zien waar alle belangrijke plekken van queenstown waren. het strandje, de belangrijke barretjes, de winkel, fergburger... Ook moesten we op de foto voor de kiwifoto met de hele bus. Dus had de buschauffeur bedacht dat we maar de piramide moesten doen. Wat inhoudt 5 grote mannen of vrouwen onderop.. daarbovenop 4 grote mannen of vrouwen en de rest dus zo snel mogelijk daar bovenop. Soort van grote stapel. Arme mensen onderop! Maar wel gelachen en de foto was wel erg leuk.. Natuurlijk bbedenk ik me nu dat ik die ben vergeten te bestellen... !
Queenstown:
Ik ben van mening dat Queenstown gewoon een nieuw hoofdstuk verdient. Ik ben hier de eerste keer dan ook van vrijdag tot maandag gebleven. We kwamen vrijdag dus aan in queenstown, ingechecked. Deelde een kamer met de nlse meisjes, julia en een koppel uit Zweden. Allemaal van onze bus, dus dat was wel gezellig! Daarna met Josh en roman de stad in gegaan. Een groot deel van de groep was namelijk al weg om een canyonswing te doen. (bungeejump maar dan anders.. na afloop wel spijt dat ik het niet gedaan heb, maar goed excuus om terug te komen op een dag (A) ) langs het strandje gelopen daar.. Heel veel jeugd die daar in het zonnetje lag. Voelde als een soort van fashionshow.. iedereen die je aanstaart als je langs loopt. Kwamen daarna al snel James en Nat tegen.. Britse jongen en meisje en later nog 2 britse meisjes. Gezamelijk besloten maar even terrasje in de zon te pakken. Heerlijk gezeten voor een uurtje tot we echt terug moesten om ons klaar te maken. Die avond hadden we een gratis bbq bij een bar vlak naast ons hostel. natuurlijk zijn wij backpackers dan van de partij! Daar gezellig gegeten, bijgepraat en natuurlijk alvast wat gedronken. Daarna terug naar onze kamer om ons klaar te maken voor het uitgaansleven in Queenstown. Wij startte onze avond in de bar van het hostel. Het was ladies night dus voor ons redelijk goedkoop om mee te beginnen. Daarnaast hadden ze een btje vreemde actie. Ze liepen met mic's achter de bar en als je drankje bestelde vroegen ze je of je een seksgeluid wilde maken door de mic voor een gratis shotje.. TE FOUT!!! dus eerste keer hadden wij echt zo iets wat is dit.. nee!! Na een tijdje konden wij er echter ook wel de lol van inzien! Daar gezellig potje pool gespeeld voor we verder gingen naar de volgende bar. the world bar.. Een bar waar ze coktails verkopen in een theepot. wel grappig idee, heb het zelf niet geprobeert. Maar ze hadden hier voor de kiwibus een tap van 1000 dollar gratis drankjes. Zolang we het codewoord zeiden tijdens het bestellen kregen we wijn bier fris gratis. Ons codewoord.. of eigenlijk zin was: Can i have a kiss. (hoorde van de volgende bus de week erna dat zij de codezin hadden I've got the grabs.., haha dus wij hebben mazzel gehad;) ) Nadat ik 1 drankje had gehaald, 1 slok had genomen hoorde ik dat phillip, 1 van de zwitserse jongens niet binnen kwam omdat ze dachten dat hij dronken was. Hij was niet dronken.. hij was gewoon een btje vreemd en spreekt niet echt veel engels. Na veel praten kregen we hem echt niet binnen. Dus heb ik hem maar mee teruggenomen naar de bar van ons hostel. Onderweg kwam ik een Nl jongen tegen die ik eerder al in Franz Joseph had ontmoet, die nodigte mij uit om naar de buffalo's te komen. Dat was een andere bar daar om de hoek. Ik dacht ach waarom niet! phillip dacht dat de rest van de groep nog zou komen zodra ze drankje op hadden dus toch besloten eerst naar bar van ons hostel te gaan. Daar 1 drankje gedronken, Phillip was hele tijd met onze buschauffeur aan het praten en de rest van de groep kwam maar niet. Dus ik besloten dan ga ik wel alleen naar Buffalo's. Ik tegen phillip gezegt dat ik daarheen ging en op zoek naar bekende gezichten in de Buffalo's. Nou was het in elke bar waar ik tot dan toe was geweest super rustig, hier dus niet! Super druk, maar zag al snel Martijn de NL se jongen en de rest van zijn kiwiexp. groep. Ben hier in totaal uurtje geweest, gezellige bar, daarna besloten te gaan kijken waar de rest vann mijn groep was. Op naar de World bar. Daar aangekomen was de complete groep bezopen door het gratis drinken. Ze waren ook ongeveer nog de enige in de world bar. Toen ik daar aankwam stormde de karlijn en Sanne al gelijk op me af. Waar was je!!! zijn teruggegaan naar het hostel konden je nergens vinden! Ik uitgelegt waar ik was.. en dat ik phillip had verteld waar ik heen ging. "ja maar dat is phillip! " Tja daar hadden ze een goed punt niet over nagedacht. Lief dat ze zich zorgen maakten om me vond ik toch wel! Julia wou al naar huis, ik nog 1 drankje gedaan met haar, maar was haar al snel daarna weer kwijt.. ze was ook een beetje dronken dus misschien maar beter dat ze teruggegaan was. Ik proberen de groep over te halen naar Buffalo's te gaan, was toch veel gezelliger daar! uiteindelijk na een 20 minuten iedereen zo ver dat ze wilden gaan. Iedereen naar buiten geloodst. Phillipe was er ondertussen wederom uitgekickt. stonden we buiten, kreeg ik niemand mee. Kreeg later te horen dat Hannah een aantal aanvallen had gehad. Die kan schijnbaar niet tegen wodka maar had het wel gewoon gedronken. Schijnt onderweg naar het hostel 3 keer flauw gevallen te zijn. Toen ik uiteindelijk terug kwam in het hostel nadat ik een Fergburger was gaan halen. En ik die rustig in de hal op zat te eten kreeg ik pas te horen wat er allemaal gaande was. Hannah lag in mijn bed. Mijn spullen op de grond. Dus ik geirriteerd.. De anderen legte mij uit dat hannah totaal aan het flippen was. dus hebben het dichtsbijzijnde bed gekozen. Dan moet ze niet zoveel drinken..!! noujah ik slaap wel in een ander bed! Uiteindelijk ging hannah naar de andere kamer en ben ik toch gewoon in mijn eigen bed in slaap gevallen! Volgende dag groot drama. Back to highschool all over again. die had met die gezoend.. en die vind die leuk , maar die die weer niet! En ik dacht echt.. wooow heb echt alles gemist! (gelukkig!)
Dag 2: eerst natuurlijk even bijkomen, verhalen aanhoren.. Hannah 10x verzekeren dat we echt niet boos op haar waren.. en daarna rustig de stad in. Heerlijk rondstruinen winkel in winkel uit.. Jah dat werkt natuurlijk niet! ik in mijn eerste winkel al gelijk een jurkje gekocht. Dus dat was het shoppen voor mij, wou geen winkel meer in! dus daarna nog heel even verder gekeken met julia. Elke keer mijn ogen maar dichtgedaan als ik een winkel in liep. Maar na 15 minuten met gesloten ogen de winkel doorgestruind te hebben had ik het wel weer gezien.. Dus nog even het dorpje rondgelopen. Toen ik terug kwam bij het hostel wilden we met een groepje een film kijken. Nou was de tvkamer al bezet in het hostel, dus gingen op zoek naar een goed alternatief. Uiteindelijk hadden we de laptop van josh,, dus alleen nog een goede ruimte om in te zitten. Eerste idee was om een aantal matrassen van de bedden af te halen en in de kamer op de grond te kijken. Tot we de kamer rondkeken en bedachten dat het opruimen van onze spullen al zolang zou duren dat we geen tijd meer hadden voor de film ( we sliepen met 6 meiden in 1 kamer... tja...) dus toen besloten de matrassen maar naar de gang te slepen. Dus 2 matrassen in de gang gelegt kussens erop. Laptop ervoor. Hele gang was geblokkeerd, maar wij hadden ons eigen film hoekje! Hebben toen met een groep van 10 op de gang memento gekeken. denk alleen dat ik zo ongeveer de enige was die de film ook daadwerkelijk afgezien heeft. Grotendeels van de rest lag te slapen! Ik moet zeggen vond het wel typisch backpackers, iedereen die langskwam moest over ons heen klimmen, maar zelfs de mensen van het hostel zagen er wel de humor van in.
Die avond wilden ik en de andere Nederlandse meiden weer gezellig uit. Alleen de rest van de groep had nog steeds een beetje een kater van de avond ervoor. Na lang inpraten op de groep hadden we ze dan eindelijk zo ver dat ze mee uit gingen. Ook deze avond begonnen we weer in de bar van het hostel. Hier hadden ze een half moon party. Soort van gejatte full moon party. (voor mensen die dit niet kennen, gewoon een soort vvan themaavond waar we met met in black light oplichtende smink elkaar onder konden kladderen. Het stelde alleen niet zo veel vvoor.. Dus nadat we elkaar niet al te verkeerd hadden ondergekladdert gingen we door naar de volgende bar. Dit keer had ik de groep al snel overgehaald om naar de buffalo's te gaan en niet de world bar. Hier aangekomen was het al snel weer super gezellig, leuk gedanst (kreeg dansles van de engelse luke... was meer lachen dan dansen... maar heb toch wel mooi een aantal michael Jackson moves geleerd :) ) , geen dronken drama's als de avond daarvoor dus een geslaagte avond.

De volgende ochtend moesten de eerste al de bus hebben richting Christchurch, dus met ze allen om half 8 ons bed weer uit om de rest van de groep uit te zwaaien. Gek genoeg na 2,5 week samen reizen is het best vreemd om uit elkaar te gaan. Nadat de bus uit het zicht was verdwenen zijn wij snel weer ons bed ingekropen om nog even onze oogjes te sluiten. Dat eventjes werd iets langer en smiddags waren we dan eindelijk allemaal ons bed uit. Nou was iedereen best wel kapot van het stappen en vroeg opstaan, dus iedereen ging beetje zijn eigen weg. ik ben die middag even met Roman op zoek gegaan naar een winkel waar ik mijn eerste fotos kon ontwikkelen. Ze zien er in het echt toch altijd anders uit dan op een computer schermpje. 20 dollar lichter, maar blij met al mijn fotos teruggelopen langs het meer richting ons hostel. Daar ben ik toen maar even wat reisverhalen bij gaan werken. Nou hadden we de volgende dag pas om half 11 de bus die we moesten halen. Dus dan toch maar weer avondje stappen, je bent niet voor niks in Queenstown natuurlijk! Dit keer met een kleiner groepje weer naar de buffalos. Leuke avond gehad tot de eerste mensen alweer naar huis wilden omdat ze moe waren... Voor de rest was het feest ook al snel afgelopen toen josh eruit gezet werd omdat ze dachten dat hij dronken was. (wat hij overigens niet was.. inschattingsvermogen van de uitsmijters in Queenstown laat nogal te wensen over!) maarja.. lang genoeg gefeest dus snel naar bed!


Bottom Bus
maandag ochtend half 11 klaar om te vertrekken. We gingen de bottom bus doen. Deze rijd naar het zuidelijkste deel van het zuider eiland. Dus ik kom met mijn tassen naar beneden om uit te checken en de bus te pakken. Vraagt de man achter de balie. "Waar ga je heen vandaag?" "Ow ik ga de bottom bus doen." Ah sweet as, wat is je eerste stop? " Ja dat weet ik niet! Nog altijd typisch hester. kom af en toe zo dom over hier.. Wat ga je doen waar ga je heen? uhm geen idee. Ik pak de bus en ik zie wel... (he en het werkt tot nu toe harstikke goed!) We moesten nog een half uur wachten voor de bus er was. Toen die er eindelijk was snapten we ook waarom het zolang duurde. Het was een oudere man die deze bus voor een aantal dagen bestuurde. En alles ging nogal langzaam. Uiieindelijk waren we om half 12 klaar om te vertrekken. We werden ingelicht dat we een lange dag voor de boeg hadden richting Dunedin.. (ow.. daar gaan we dus heen!) Nou was dit de eerste dag dat het weer niet meer zo zonnig was. We hadden gehoord dat er zelfs sneeuw was voorspelt waar wij heen gingen. Dus wij zaten allemaal bepakt met onze handschoenen, sjaals, mutsen en dikke winterjassen in een klein busje. nogal een gek gevoel nadat we dagenlang in onze zomerkleding hadden rondgelopen. We zaten met 18 man in het busje. Eeen groot gedeelte van deze groep was ook van onze oude kiwigroep dus wel gezellig! nou duurde het niet lang voordat het begon te regenen. en niet lang daarna mochten wij de bus uit om een wandeling te maken door het bos. twijfelachtig wij al onze spulletjes bijelkaar gezocht.. allemaal niet echt gemotiveerd om de regen in te gaan. maar zoals onze buschauffeur op dwingende toon even duidelijk maakte,, het was niet vrijwillig! Dus schoorvoetend wij de bus uit en hem volgend door het bos. Daar begon hij gelijk al met grapjes maken over de nederlanders. We moesten proberen de naam van het park uit te spreken dat op het bord stond. Wat we overigens fout deden. normaal zouden nederlanders dat wel goed doen omdat het dezelfde klanken zijn als in onze taal. Toen sprak hij het even uit. Het waren dezelfde klanken als in het frans.. ! maar ach wij het bos in, waar hij ons fasinerende verhalen vertelde over de verschillende boomsoorten die daar voorkwamen. Wij vroegen ons meer af waarom we in de regen de bus uit moesten voor een in NZ maatstaven gerekend matige wandeling. Dus zijn Julia en ik maar een liedje gaan zingen.. Singing in the rain.. Natuurlijk wel onze eigen versie! 4 coupletten over de geweldige wandeling die we aan het doen waren! moet zeggen uiteindelijk toch wel leuke wandeling. Blij dat we weer in het toen niet meer zo droge busje konden plaatsnemen, vertelde de chauffeur dat we even zouden rijden en dan de volgende wandeling zouden hebben!
Nou moet ik zeggen dat we normaal best wel gemotiveerd zijn om wandelingen en activiteiten buiten de bus te doen. Maar dit keer waren we moe, de regen was ook niet echt motiverend en de wandelingen in dat weer niet fantastisch spectaculair. Niet veel later kwamen we bij de volgende stop. `oke hier kunnen jullie daarheen lopen, kost ongeveer kwartiertje` Het was alleen ondertussen nog harder gaan regenen. Dus niemand die wilde lopen. Na 5 minuten had de buschauffeur eindelijk door dat wachten de situatie niet ging verbeteren. Nog geen 10 minuten later stopte de bus midden op de weg. Iedereen probeerde zo dicht mogelijk bij de ramen te komen want er lag een zeeleeuw op het strand naast de weg. Na een kort fotomoment, voor de zeeleeuw zich terug in de zee liet zakken, zette wij onze reis voort richting Dunedin. Na nog een aantal vervelende koude stops kwamen we aan in Dunedin. hier liet de busschauffeur ons de steilste straat ter wereld zien, jaja daar kwamen we gewapend met onze camera´s na al de voorgaande stops deze keer wel intens gemotiveerd het busje voor uit. Na 2 fotos hadden we toch ook wel door dat het meer het idee was dan de foto´s want echt zien op een foto hoe steil het was is niet echt mogelijk. Na een korte tour met het busje door de stad, 2 keer verdwaald te zijn, het gemopper van onze oude buschauffeur over de drukte van het verkeer in de stad kwamen we eindelijk aan bij ons hostel. Het was een duur maar goed hostel. Deelde een kamer met julia, josh, karlijn en Sanne. Die avond gingen Julia josh en ik naar een brewery tour. Sprights beer, een bierbrouwerij in Dunedin. Eerst nog even met een ander canadees meisje luxe gedineerd bij de subway, daarna ons gemeld bij de brouwerij. Wel een leuke tour, niet echt spectaculair. De gids mompelde met zijn NZ accent dus veel opgestoken heb ik er niet van. Na de tour nog maar even kebab gehaald want de subway vulde niet echt, en toen snel mijn bedje in.
de volgende morgen moesten we ons weer vroeg melden voor de bus. Niet zo vroeg als de buschauffeur ons had gezegt. (wij hadden gelukkig van de eigenaar van het hostel gehoord dat de buschauffeur die wij hadden nogal overdreef met hoe vroeg we ons moesten melden bij de bus.. een verschil van een half uur! ) maar we hadden een andere buschauffeur!!! dus op onze weg, nog een aantal stops, maar de regen was volhardend en wist ook deze dag redelijk te bederven voor ons. Die avond kwamen we aan in invercargill. zijn gelijk even de boodschappen gaan doen in een gigantische supermarkt.. wij liepen daar beetje verdwaast, overwhelmed door de winkel. Uiteindelijk natuurlijk veels te veel gekocht dat we eigenlijk niet nodig hadden. Samen met Julia en Josh pasta gemaakt. (was niet echt een succes) en die avond wederom vroeg ons bedje opgezocht. Gek genoeg wordt je best moe van zitten in een bus de hele dag.
De volgende morgen zette wij onze reis voort richting milfort sound. We moesten vroeg weg om onderweg de grote bus naar milfort te meeten en daarin plaats te nemen. In de grote bus hadden we een super leuke buschauffeur. het begon met de verschillende nationaliteiten in de bus. schijnbaar hebben wij nederlanders het 8ste wereldwonder... The red light district.. hij sloot het rijtje van nationaliteiten af met de canadesen en zette een liedje op. I dont wanna be a stupid canedian. best grappig gedaan. Dit bleef hij de rest van de reis doen. zo reden we door een tunnel voor een paar hondert meter. En hij zette achtbaan geluiden aan als bij de space mountain. Zijn rem af en toe even indrukken. zo gingen we al shakend door de tunnel heen. Aan de andere kant van de tunnel was het spectaculair mooi. Het sneeuwde en het landschap met de rotsen en het smeltwater dat ervanaf druppelde was prachtig. Dus het volgende liedje van de film jurassic park.. Na een tijdje kwamen we bij het echt besneeuwde landschap. Hier hadden we een korte stop, we konden met het water uit de beek ons flesje vullen. Ijskoud helder water! Snel weer de bus in en speciaal voor ons werd er de kerstmuziek opgezet. Onze volgende stop was bij een waterval. "oke jullie gaan hier zo de bus uit. Dan loop je naar links daar begint de wandeling richting de waterval, kan niet missen! maar voor de mensen die het niet begrepen hebben: " Het liedje van Beyonce: To the left to the left. Uiteindelijk kwamen we aan bij de ferry waar we op zouden gaan. Hier zette hij speciaal voor de mensen die bang zijn voor water en boten het liedje van de titanic aan. nog lachend loodsten we onszelf de ferryterminal in. Hier moesten we even wachten voor we de boot op konden. Wij stonden te trappelen omdat we wisten dat er een buffet was, en wij waren natuurlijk als altijd nogal hongerig! Het buffet was uiteindelijk een beetje teleurstellend. het eten was niet lekker, je proefde dat het was opgewarmd en dat sommige dingen er simpelweg te lang hadden gestaan. (de volgende dag kwamen 10 mensen van onze groep hier ook nog even achter. Voedselvergiftiging! gelukkig niet zo heel erg. alleen de meisje van Wales hadden heel veel vlees van het buffet gegeten en hebben de hele volgende dag in bed doorgebracht. ) De rest van de tocht op de ferry was niet echt speciaal. Het landschap was mooi, maar het regende zo hard dat we niet veel konden zien daarvan. We hadden aan de andere kant nog een stop waar we onderwater konden en de bijzondere onderwatercultuur konden zien. vissen en zeedieren die normaal gesproken in veel dieper water leven. zwart en wit koraal. Na veel mislukte fotos konden we weer terug op de ferry, die ons terugbracht naar onze bus. In de bus een film opgezet die ik niet kon volgen want hij stond veel te zacht en geen ondertiteling. dus muziek in en heerlijk genieten van het uitzicht!
savonds zijn we met de hele groep weer uitgegaan. Met de mensen die achtergebleven waren in Queenstown en ons groepje. Hadden wel een leuke avond, maar rond 12 splitste de groep op en ging de helft een fergburger halen, de andere helft ging naar het hostel. Een klein groepje besloot nog naar de world bar te gaan. Greg en ik besloten uiteindelijk die groep ook maar te volgen. Toen we in de World bar aangekwamen was er echter niemand meer van de groep. Wat te verklaren was, want het was er super rustig. Greg ging meteen weer weg, ik zag 2 jongens waar karlijn en sanne bij de vorige bar mee aan het praten waren. Groette ze en maakte kort praatje om daarna me bij de rest te voegen bij fergburger. Onderweg van de world bar naar de fergburger (wat wel zown 200 meter was) werd ik aangesproken door een jongen. "are you allright?" "uhm yeah i'm oke!" me vooral afvragend of ik er werkelijkwaar zo bezopen uitzag. ik liep ondertussen gewoon door richting de fergburger waar ik de rest al op een bankje zag zitten wachten. Toen ik doorkreeg dat de jongen mijn richting kwam lopen. Hij herhaalde nog maar een keer of ik wel in orde was. Waarop ik wederom verbaast en deze keer ook geirriteerd antwoord dat alles goed gaat. Op dat moment zie ik 50 meter verderop een meisje struikelen en vallen. Dus zeg tegen de jongen: "maar zij ziet er uit alsof ze wel wat hulp kan gebruiken." wijzend naar het meisje. Had ondertussen door dat de jongen geen kwaad in zin had, maar alleen bezopen was. Waarop hij antwoord: "ja dat zijn mijn zorgen niet!" ik ondertussen toch wel beetje heel erg geiriteerd maar ook wel geamuseerd moet ik toegeven. "ik ben je zorg ook niet! en... ik heb je hulp niet nodig dankje." draai me om en loop weg richting de fergburger. waar een deel van de groep al geamuseerd zat te kijken hoe ik probeerde weg te komen en zoals altijd niet van mensen af kan komen. Kom ik daar aan, nog voor ik iets kan zeggen tegen de groep hoor ik de jongen achter me wederom een poging wagen om een gesprek te starten. Wel okee daar gaat ie dan. Vertel je verhaal jongen.. uiteindelijk heeft hij een half uur tegen me aangepraat, zijn hele levensverhaal verteld, terwijl ik kortaf reageerde, lullig was.. Greg zei later tegen me dat hij zich prima heeft vermaakt om te zien hoe ik half tegen mensen van onze groep praatte, lullig deed tegen hem en hij gewoon achter me aan bleef lopen.
De volgende ochtend werden we vroeg wakker doordat er iemand aan het boren was in de gang. Wij geprobeert toch nog even wat slaap te pakken, maar muziek op de gang maakte dit onmogelijk, dus toch maar ons bedje uit. Tijdens het ontbijt kwam ik greg tegen die vroeg of ik meeging met het frisbeegolven. Uhm tja prima, heb niks gepland dus is goed. Uiteindelijk met karlijn, julia en greg die richting uitgegaan met een groep van het hostel. Julia ergens in de buurt op een bankje gestationeerd met een boek. en karlijn, ik en greg met goede moed de eerste poging gedaan om de frisbee gericht ergens heen te gooien. Dat lukt dus niet! frisbeegolfen is eigenlijk hetzelfde als gewoon golfen alleen met een frisbee. Uiteindelijk hebben wij besloten maar gewoon over te spelen. heerlijk in het zonnetje hebben we zo een uurtje overgegooit. Daarna hebben we ons bij julia gevoegt en nog even genoten van het zonnetje, voor wij terugkeerden naar het hostel om daar wat te eten te zoeken voor onszelf. Die avond met karlijn en sanne een simpele maar goede maaltijd gemaakt en heerlijk opgegeten.. Hadden groente over dus die boden we aan aan onze kamergenoot micke die dit op zijn boterham met jam deed. Wij griezelend toekijken hoe hij de rest van onze groente naar binnen had gewerkt en toen ons druk gaan maken over de plannen voor die avond. Smiddags had ik haarverf gehaald, en ongeduldig als ik was moest dat dan ook maar gelijk gebeuren. De hele kamer leek wel omgebouwd tot een beautysalon. Karlijn was mijn haar aan het verven. Julia probeerde volgens mijn instructies haar haar in te vlechten, sanne was haar nagels aan het lakken. De jongens in de kamer wisten niet waar ze moesten kijken... Nadat ik mijn haar uitgespoeld had en vooral karlijn opgelucht was dat het allemaal naar wens was verlopen is iedereen zich klaar gaan maken voor de avond. Ik eerst nog tot 1 uur op internet met het thuisfront gepraat dus was beetje laat. De rest was alvast vertrokken, de groep en onze 2 nieuwe kamergenoten paul en micke. maar gezellige avond, natuurlijk wederom naar de buffalo's! waar deze avond een wet tshirt contest werd gehouden! te verschrikkelijk voor woorden! 5 meiden in witte kapotgeknipte tshirts die met kannen water werden overgoten en zich onder gejoel van de host van hun kleding ontdeden. De meiden waren nou niet echt goed gebouwd. De sfeer was sletterig. Meest grappige eraan waren de jongens. Meeste wisten niet wat ze ervan moesten denken en waar ze moesten kijken. Of ze ervan moesten walgen of kijken. Maar ondanks dit minpuntje van de avond was de rest erg goed!
De volgende dag gingen de volgende van de groep weg. Dus die ochtend weer vroeg ons bed uit om afscheid te nemen van James, Josh en greg en de Deense meiden. Daarna nog even ons bedje in, maar moest er al snel weer uit want had met julia een trip naar de wijngaarden gepland staan. Wij moesten ons om 12 uur melden en voor die tijd wou ik nog heel even met het thuisfront skypen. om 12 uur ons haasten naar het verzamelpunt voor onze wijntour. Daar aangekomen was het natuurlijk al kwart over 12. Dus hebben ons 10 minuten druk gemaakt over het feit dat de bus miss al weg was. Of correctie, julia heeft zich 10 minuten druk gemaakt ik kon alleen maar denken, ze zullen heus niet zonder ons weggereden zijn anders hadden ze ons wel op ons mobiele nummer gebeld. Ik had gelijk, na 10 minuten kwam onze busje aangereden. Onze gehele groep bestond wel uit 6 mensen! dat was inclusief ons. julia, ik en 2 oudere koppels. In de bus werd ons gevraagt waar we vandaan kwamen, waarop julia antwoorde Amerika. Waarbij de gids dacht dat ik daar ook onder viel. (dus heb maar zo lang mogelijk niet te veel gezegt en maar net gedaan alsof ik uit amerika kwam.. haha nee, groep heeft halve dag gedacht dat ik daarvandaan kwam. vond het wel compliment, dus toch niet zown heel erg nl accent!) In de bus sprak de vrouw van 1 van de koppels ons aan. Ze kwam oorspronkelijk uit Christchurch en wilde heel graag haar verhaal over de aardbeving en zijn naschokken aan ons kwijt. Ik moet zeggen dat ik respect had voor julia en de manier waarop zij geinterreseerd keek tijdens de 30 minuten durende rit, en klaagzang over de aardbeving. Later die dag begon de vrouw nogmaals daarover tegen de gids, het andere koppel en iemand die we in de wijngaard tegen kwamen. Op het eind kon ik bijna meezingen met haar klaagzang ;) en om haar een plezier te doen op het einde van de dag ook maar even een gesprek begonnen waarin ze nogmaals haarverhaal even kwijt kon. we zijn die dag langs 4 wijngaarden gegaan. waar we de wijn konden proeven, de verhalen omtrend de wijngaarden te horen kregen en een beeld van de omgeving konden vormen. Met julia super dag gehad. Het zonnetje was uit en hebben heerlijk genoten op terrasje met 3 verschillende soorten wijn, kaasplankje, heerlijk! Einde van de dag, lichtelijk aangeschoten werden we weer afgezet in Queenstown. Julia en ik hebben toen maar snel besloten om wat te eten te gaan zoeken. Na 3 keer het dorp door te zijn gelopen hadden we eindelijk de pizzaria gevonden waar we naar op zoek waren. Daar heerlijk pizza gegeten en daarna rustig teruggelopen naar het hostel.
Die avond heb ik voor het eerst in Queenstown helemaal niks gedaan! Heerlijk op mijn computertje mijn verhalen bijgewerkt, mijn mail beantwoord en vroeg naar bed!
De volgende ochtend ging julia naar Christchurch toe. Aangezien wij allebij een hekel hebben aan afscheid nemen hebben we knuffel gegeven en is zij daarna gewoon weggegaan. Dus ben ik lekker in mijn bed blijven liggen. die dag eigenlijk een beetje een saaie dag. Bleef alleen over met de andere nederlandse meiden, hebben die dag rondgelopen in de stad, laatste fergburger gehaald. me haar laten knippen, wat veel te kort werd afgeknipt.. maarja dan ben je al te laat om het te melden dus heb het maar zo gelaten. loop nu 2 weken later nog met 1 klein plukje dat langer is dan de rest.. kan nergens een schaar vinden op de momenten dat ik eraan denk.. dus ach.. zoals ik maar met alles zeg hier. Ik ben een backpacker who cares?! Die avond werden wij uitgenodigt voor een hausparty van 1 van de mensen in het hostel waar we in verbleven. In eerste instantie waren we niet van plan te gaan, kost weer geld, hadden afgelopen paar dagen al genoeg gestapt. Maar jongen uit het hostel bleef aandringen en tegen de avond hadden we eigenlijk ook zoiets van, beter uit dan in het hostel de hele avond.
Dus die avond de hele kamer wederom een beautysalon, sanne ging mijn haar opfohnen zodat ik het wel leuk zou vinden... (ik was alleen maar benieuwd) Karlijn was haar nagels aan het lakken... jaja arme jongens in de kamer ;) uiteindelijk keek ik in de spiegel en leek wel frans! ze noemden me al amelie. Helemaal klaar en fris gingen we de deur uit. Flesje wijn gehaald, want moesten zelf drinken meenemen. en daarna na lang twijfelen toch maar de taxi verkozen boven de benenwagen. (wilden niet verdwalen,, uiteindelijk goed keuze. paul onze kamergenoot belde na een uur op waar we allemaal waren. dat hij op het feest was en dat hij niemand herkende. Wij rondgekeken,, nou dan zal je wel op een ander feestje zijn! uiteindelijk arriveerde hij een uur later na 2 andere partys langs te zijn geweest! dus lang leve de taxi die ons in 1 x naar het goede adres bracht!) De taxis kosten daar ook nog is helemaal niks, totaal anders dan hier in nederland. Was wel gezellig feestje, vroeg einde want de buren hadden geklaagt dus om 12 uur werd iedereen alweer naar huis gestuurd!
de volgende dag.....
Om 10 uur moesten wij k uitchecken en naar een ander hostel waar wij nog een nacht tegoed hadden. om 10 uur waren we uitgecheckt, maar konden pas om 1 uur inchecken in het andere hostel. Dus in de woonkamer ons met al onze spulletjes geinstalleerd. Even gezamelijk ontbeten en daarna op de bank neergeploft. Karlijn en Sanne waren al snel in slaap gevallen en ik ben maar op mijn laptopje gaan werken aan de verhalen. (jaja tis me een werk!) Om 1 uur heb ik de meiden wakker gemaakt en zijn we bepakt als ezels naar het andere hostel gestrompeld. Daar onze spulletjes op de kamer gedumpt en typische backpackers lunch bereid.. Nadat we onze noodles op hadden wilden karlijn en sanne de stad in. ik had de smaak van het schrijven wel te pakken dus bleef op de kamer en ben verder gaan schrijven aan mijn dagboekje. Wat een heerlijk gevoel is dat af en toe, je eigen ruimte hebben! heerlijk niemand die praat of aan je hoofd zeurt! Na 2 uurtjes genieten van de rust kwamen de meiden terug, en zijn we met ze 3en in slaap gevallen. (al dat uitgaan vreet energie!) Om 8 uur had Sanne een afspraak met een vriendin om te bellen en waren we dus allemaal weer op. Sanne ging naar het internetcafe aan de overkant van de weg, en karlijn en ik hebben ons in de tussentijd klaargemaakt voor ons laatste avondje uitgaan in queenstown. Sanne kwam om half 10 weer terug en had ergens onderweg Roman gevonden. Die was die dag pas teruggekomen van de bottom bus en was verder eigenlijk alleen, dus wou natuurlijk wel gezellig mee uit die avond.
owkee komtie we gingen uit.. 3x raden waarheen! haha natuurlijk kwamen we weer in de buffalos terecht. Hier kwamen we ook onze oude roommates weer tegen, paul en micke. Heb die avond super veel lol gehad met micke. Heerlijk meezingen dansen, andere mensen pesten.. ook super gezellig met roman weer stappen. kortom gezellige laatse avond in queenstown!
De volgende ochtend vroeg in de bus naar Christchurch!!!


nou dat was het weer even.. internet maakt het me alweer behoorlijk moeilijk dus ga er weer mee stoppen voor vandaag! liefs