Sydney hostel,,
Door: hesterlanglere
Blijf op de hoogte en volg Hester
19 November 2010 | Australië, Sydney
Wake-up Sydney
In Sydney werden we afgezet bij wake-up. een hostel in het centrum van Sydney. Daar naar de balie om in te checken. ik moet zeggen inchecken is 1 van de meest verschrikkelijke dingen in backpackers life.
Met je veel te grote zware tas en veel te veel kleine tasjes daarnaast kom je binnengestrompeld. Dan heb je de keuze... hou je de backpack om.. of doe je hem af. Ik hou em meestal liever om, want hem opnieuw opdoen is een hel.. Maar als je lang moet wachten dan is omhouden een regelrechte marteling.. (tis btje rekenen. Aantal wachtenden voor je, gedeelt door het aantal mensen achter de balie, vermenigvuldigt met de kilo's van je tas... komen de rekenlessen van school toch nog van pas ;) zit er alleen veel te vaak naast.. of misschien is geen van de 2 keuzes ooit goed.. ) maarja je strompelt dus binnen. Dan ben ik stronteigenwijs en hou mijn backpack dus gewoon om. dan ga ik in de rij staan. Na 2 minuten stroomt het zweet van je af. en na 5 minuten besluit je dan alsnog je backpack af te doen. Dan ben je binnen een minuut aan de beurt. Als je dan hebt betaalt en de sleutel hebt.. (kan soms ook lang duren sommige hostels hebben de meest domme mensen in dienst achter de balie) dan kan je je backpack weer om doen. Dan vervloek ik mezelf om het feit dat ik em af heb gedaan. Dan ga je met je backpack op zoek naar de lift.. (als ze die al hebben zo niet.. dan struin je met je backpack.. met moeite overeind blijvend de trap op naar de juiste verdieping) Dan heb je een lift waar 3 mensen met tassen in moeten.. Je wurmt je tussen de deuren door, plet iedereen onderweg met je backpack door een overschat ruimtebesef en een gebrek aan daadwerkelijke ruimte. De juiste verdieping vinden is dan het makkelijke gedeelte, de juiste kamer vinden is vaak de echte uitdaging. en zoals altijd is het meestal de laatste kamer die je checkt.
Ik heb hostels gezien waar ik eerst de juiste trap niet kon vinden (er waren er meerdere) toen eindelijk op de juiste verdieping na 2 rondjes tot de ontdekking kwam dat ik in rondjes liep en dat ik de kamer al 2 keer gepasseerd was. Die kamernummers veranderen niet hoe vaak je er ook langs loopt.
Ik besef dat dit waarschijnlijk meer zegt over mij dan over de hostels.
Maar ik ging dus inchecken. Sarah had vantevoren gereserveerd, ik met mijn geweldige plannerskwaliteiten en backpackersinstelling natuurlijk niet. Mij keken ze aan alsof ik achterlijk was. "No reservations??" Ze waren bijna vol, hadden alleen nog een 6 bed dorm ter beschikking. Die natuurlijk een stuk duurder waren dan een 10 bed dorm. Maar ach,, het is 1 nachtje dus vooruit. Na een redelijk korte zoektocht had ik mijn kamer al gevonden. er waren 3 jongens in de kamer aanwezig. Al snel was ik erachter dat ze uit Canada kwamen en die middag waren gearriveerd na een 30 uur durende vlucht. Na 10 minuten had ik ze al behoorlijk op de kast gejaagt met de standaart Canada grapjes EH! Kreeg gelijk een tshirt van canada aangeboden die ik netjes afsloeg met mijn al veel te volle tas in gedachte. Ze waren diep beledigt.. Ook mijn 4e kamergenoot begon zich hiermee te bemoeien.. die was wakker geworden door de stemmen in de kamer." Als mensen je wat aanbieden moet je het aannemen.. Heb ik ook gedaan.' zijn t-shirt omhoog houdend... Waarop ik maar uitlegte dat ze me nu tenminste zouden herrinneren als dat nlse meisje dat het t-shirt niet wou aannemen. Daar moesten ze me dan wel weer gelijk in geven. (de volgende ochtend nadat ze weg waren vond ik op mijn tas een klein speltje met de canadeze vlag erop.. die hadden ze stiekem op mijn tas gespeld.. ! ) Nadat ik me spulletjes op het bed had gedumpt ben ik met Sarah heel even sydney in gegaan. We hadden niet veel tijd, Sarah had met vriendinnen van de Kiwiexperience afgesproken te gaan dineren. Nodigte mij ook nog uit hiervoor maar besloot te wachten tot Greg die avond zou arriveren in het hostel. Want had met hem afgesproken volgende dag een tour door sydney te doen.
heb eerst maar even mijn verdere reizen door australie geregeld. Ik had met Caz een engels meisje van de Kiwiexperience afgesproken samen door Australie te reizen. We hadden dezelfde reisdata en zelfde ideeen en plannen. Geen dus ;) maar wel zelfde vertrekdata dus kwam mooi uit. Nou was zij aantal dagen eerder in Australie en was dus al verder getrokken. Ze had mij haar plannen via facebook doorgestuurd en had gezegt kijk maar wat je doet. Vind het leuk als je hetzelfde pland maar als je iets anders wilt doen is het ook goed. Dus ik ben naar de receptie van het reisbureau in het hostel gegaan en heb maar precies hetzelfde als Caz geboekt.. zonder ook maar in te lezen hoe of wat. Zag het eigenlijk een beetje als een grote verrassing! Toen ik wou betalen voor dit alles werkte mijn creditcard niet! en op mijn pinpas stond niet genoeg geld. Dus ik gevraagt of ik 200 kon aanbetalen en dan de rest de volgende dag kon betalen. Dat was helemaal goed. Dus ik had het idee om die avond mijn geld op het internet van mijn spaar naar mijn betaalrekening te schuiven. natuurlijk was ik daarvoor die avond veel tte lui. Had mijn edentifier wel opgezocht en klaargelegt. Het apparaatje dat ik nodig heb om op het internet bij mijn bankrekening te komen. En die was ik natuurlijk de volgende morgen kwijt. Heb de hele kamer over hoop gehaald.. tas leeggemaakt.. nee niks weg! Hester in Australie zonder geld! Heb toen maar besloten te wachten tot nederland zou ontwaken en ik mijn zaken kon regelen.
ondertussen moest ik die avond eerst nog wachten tot Greg zou arriveren. Ben maar in de kamer gaan wachten want het duurde vervelend lang. Hongerig heb ik een uur zitten kijken hoe de Canadezen in de kamer al lichtelijk bezopen een kaartspel aan het spelen waren. en hoe 1 van de jongens overdreven zichtbaar aan het valsspelen was en de andere het gewoon niet zagen. kreeg ondertussen smsje van Greg met de boodschap dat zijn shutle maar niet vertrok, dus dat ie al een uur stond te wachten op het vliegveld om naar het hostel gebracht te worden. Uiteindelijk kreeg ik een sms van Greg dat hij in de lobby was gearriveerd. Ik heb em naar zijn kamer begeleid en zijn daarna gelijk de stad in gegaan om iets te gaan eten. We zijn heel simpel maar erg lekker ergens sushi gaan eten. Daarna gelijk wat boodschappen gedaan en greg liet mij gelijk het eerste huis zien waar hij in heeft gewoont in de tijd dat hij in Sydney woonde. (hij heeft jaar in Sydney gewoont, in 3 verschillende huizen) Met de boodschappen terug naar het hostel. Heb Greg daarna even tijd gegeven om zich klaar te maken om nog even te gaan stappen die avond. En natuurlijk moest ik mijzelf ook even klaarmaken.. blijf een vrouw! In de kamer lagen de Canadeze jongens al op bed. Bezopen en helemaal kapot hadden ze om 9 uur savonds hun bedje al opgezocht. Ik heb ze een uur lang geirriteerd en tegen ze aan gepraat ,, "jongens dit kan niet hoor.. wat een beeld van de canadezen om 9 uur al naar bed.. kom op we gaan uit!" waarop ik alleen maar gemompel als antwoord kreeg. " no, you'll go and have fun, if youre not back tomorrow morning we'll look for you! " mijn helden! na een uur had ik het wel gehad met het wachten en besloot greg dan maar even te gaan opjagen. (meestal moeten mensen mij opjagen.. was een vreemd gevoel!) en niet veel later waren we in de bar beneden het hostel. Er was die avond live muziek en de sfeer was erg gezellig. (op het barpersoneel na die alleen maar boos en kortaf konden reageren.. vroeg me al af of ik ook zo was als ik aan het werk ben!!! ) Maar kwam al snel mijn andere kamergenoot tegen. Hij was Iers en nodigte Greg en mij uit voor een potje pool tegen hem en zijn vriend. Vreemd genoeg wonnen Greg en ik de eerste 2 potjes maar het 3e potje werden we dik ingemaakt. Voor we aan een 4e potje konden beginnen werd de pooltafel opgeeist door iemand anders. 2 uit 3.. gelukkig kwam er geen 4e potje :p
Dus besloten we maar even de dansvloer op te gaan. Hier zijn we echter niet lang gebleven. De Ierse kamergenoot bleef maar drinken bestellen en hij was al dronken en ik wilde absoluut niet dronken worden.. En hij bleef maar proberen te dichtbij te komen. Na meerdere reddingsacties van Greg was ik het wel helemaal zat en zijn greg en ik teruggegaan naar het hostel. Beetje twijfelachtig over de kamer waar ik in moest slapen met 3 dronken Canadezen en 1 dronken ier die mij btje te aardig vond op dat moment.. ben ik toch maar gewoon in mijn eigen bedje gekropen met de gedachte pfff niet zo paranoide. (de volgende morgen vertelde greg me dat hij wel had verwacht dat die ier nog wel bij mij in bed zou kruipen snachts.. wat zou ik gegilt hebben zeg! ) maar dat is gelukkig allemaal niet gebeurd.. Echt lekker heb ik echter niet geslapen. Om 6 uur moest kamergenoot nummer 6 zijn bed uit om zich klaar te maken voor een sollicitatiegesprek. Om half 7 stonden de Canadezen op,, die hebben tot 8 uur tegen mij aangepraat. Ik gok wraak voor de avond ervoor. Ze bleven maar praten en vragen stellen en mijn naam noemen, en ik bleef maar zeggen jongens sssst!! om half 9 checkte er nieuwe mensen in de kamer.. en om 9 uur heb ik maar besloten dat ik er maar gewoon uit moest gaan.
Nadat ik mezelf uit had gecheckt ben ik Greg maar weer gaan zoeken en hebben samen luxe ontbijt gegeten voor we begonnen aan onze 1day tour door Sydney.
In Sydney werden we afgezet bij wake-up. een hostel in het centrum van Sydney. Daar naar de balie om in te checken. ik moet zeggen inchecken is 1 van de meest verschrikkelijke dingen in backpackers life.
Met je veel te grote zware tas en veel te veel kleine tasjes daarnaast kom je binnengestrompeld. Dan heb je de keuze... hou je de backpack om.. of doe je hem af. Ik hou em meestal liever om, want hem opnieuw opdoen is een hel.. Maar als je lang moet wachten dan is omhouden een regelrechte marteling.. (tis btje rekenen. Aantal wachtenden voor je, gedeelt door het aantal mensen achter de balie, vermenigvuldigt met de kilo's van je tas... komen de rekenlessen van school toch nog van pas ;) zit er alleen veel te vaak naast.. of misschien is geen van de 2 keuzes ooit goed.. ) maarja je strompelt dus binnen. Dan ben ik stronteigenwijs en hou mijn backpack dus gewoon om. dan ga ik in de rij staan. Na 2 minuten stroomt het zweet van je af. en na 5 minuten besluit je dan alsnog je backpack af te doen. Dan ben je binnen een minuut aan de beurt. Als je dan hebt betaalt en de sleutel hebt.. (kan soms ook lang duren sommige hostels hebben de meest domme mensen in dienst achter de balie) dan kan je je backpack weer om doen. Dan vervloek ik mezelf om het feit dat ik em af heb gedaan. Dan ga je met je backpack op zoek naar de lift.. (als ze die al hebben zo niet.. dan struin je met je backpack.. met moeite overeind blijvend de trap op naar de juiste verdieping) Dan heb je een lift waar 3 mensen met tassen in moeten.. Je wurmt je tussen de deuren door, plet iedereen onderweg met je backpack door een overschat ruimtebesef en een gebrek aan daadwerkelijke ruimte. De juiste verdieping vinden is dan het makkelijke gedeelte, de juiste kamer vinden is vaak de echte uitdaging. en zoals altijd is het meestal de laatste kamer die je checkt.
Ik heb hostels gezien waar ik eerst de juiste trap niet kon vinden (er waren er meerdere) toen eindelijk op de juiste verdieping na 2 rondjes tot de ontdekking kwam dat ik in rondjes liep en dat ik de kamer al 2 keer gepasseerd was. Die kamernummers veranderen niet hoe vaak je er ook langs loopt.
Ik besef dat dit waarschijnlijk meer zegt over mij dan over de hostels.
Maar ik ging dus inchecken. Sarah had vantevoren gereserveerd, ik met mijn geweldige plannerskwaliteiten en backpackersinstelling natuurlijk niet. Mij keken ze aan alsof ik achterlijk was. "No reservations??" Ze waren bijna vol, hadden alleen nog een 6 bed dorm ter beschikking. Die natuurlijk een stuk duurder waren dan een 10 bed dorm. Maar ach,, het is 1 nachtje dus vooruit. Na een redelijk korte zoektocht had ik mijn kamer al gevonden. er waren 3 jongens in de kamer aanwezig. Al snel was ik erachter dat ze uit Canada kwamen en die middag waren gearriveerd na een 30 uur durende vlucht. Na 10 minuten had ik ze al behoorlijk op de kast gejaagt met de standaart Canada grapjes EH! Kreeg gelijk een tshirt van canada aangeboden die ik netjes afsloeg met mijn al veel te volle tas in gedachte. Ze waren diep beledigt.. Ook mijn 4e kamergenoot begon zich hiermee te bemoeien.. die was wakker geworden door de stemmen in de kamer." Als mensen je wat aanbieden moet je het aannemen.. Heb ik ook gedaan.' zijn t-shirt omhoog houdend... Waarop ik maar uitlegte dat ze me nu tenminste zouden herrinneren als dat nlse meisje dat het t-shirt niet wou aannemen. Daar moesten ze me dan wel weer gelijk in geven. (de volgende ochtend nadat ze weg waren vond ik op mijn tas een klein speltje met de canadeze vlag erop.. die hadden ze stiekem op mijn tas gespeld.. ! ) Nadat ik me spulletjes op het bed had gedumpt ben ik met Sarah heel even sydney in gegaan. We hadden niet veel tijd, Sarah had met vriendinnen van de Kiwiexperience afgesproken te gaan dineren. Nodigte mij ook nog uit hiervoor maar besloot te wachten tot Greg die avond zou arriveren in het hostel. Want had met hem afgesproken volgende dag een tour door sydney te doen.
heb eerst maar even mijn verdere reizen door australie geregeld. Ik had met Caz een engels meisje van de Kiwiexperience afgesproken samen door Australie te reizen. We hadden dezelfde reisdata en zelfde ideeen en plannen. Geen dus ;) maar wel zelfde vertrekdata dus kwam mooi uit. Nou was zij aantal dagen eerder in Australie en was dus al verder getrokken. Ze had mij haar plannen via facebook doorgestuurd en had gezegt kijk maar wat je doet. Vind het leuk als je hetzelfde pland maar als je iets anders wilt doen is het ook goed. Dus ik ben naar de receptie van het reisbureau in het hostel gegaan en heb maar precies hetzelfde als Caz geboekt.. zonder ook maar in te lezen hoe of wat. Zag het eigenlijk een beetje als een grote verrassing! Toen ik wou betalen voor dit alles werkte mijn creditcard niet! en op mijn pinpas stond niet genoeg geld. Dus ik gevraagt of ik 200 kon aanbetalen en dan de rest de volgende dag kon betalen. Dat was helemaal goed. Dus ik had het idee om die avond mijn geld op het internet van mijn spaar naar mijn betaalrekening te schuiven. natuurlijk was ik daarvoor die avond veel tte lui. Had mijn edentifier wel opgezocht en klaargelegt. Het apparaatje dat ik nodig heb om op het internet bij mijn bankrekening te komen. En die was ik natuurlijk de volgende morgen kwijt. Heb de hele kamer over hoop gehaald.. tas leeggemaakt.. nee niks weg! Hester in Australie zonder geld! Heb toen maar besloten te wachten tot nederland zou ontwaken en ik mijn zaken kon regelen.
ondertussen moest ik die avond eerst nog wachten tot Greg zou arriveren. Ben maar in de kamer gaan wachten want het duurde vervelend lang. Hongerig heb ik een uur zitten kijken hoe de Canadezen in de kamer al lichtelijk bezopen een kaartspel aan het spelen waren. en hoe 1 van de jongens overdreven zichtbaar aan het valsspelen was en de andere het gewoon niet zagen. kreeg ondertussen smsje van Greg met de boodschap dat zijn shutle maar niet vertrok, dus dat ie al een uur stond te wachten op het vliegveld om naar het hostel gebracht te worden. Uiteindelijk kreeg ik een sms van Greg dat hij in de lobby was gearriveerd. Ik heb em naar zijn kamer begeleid en zijn daarna gelijk de stad in gegaan om iets te gaan eten. We zijn heel simpel maar erg lekker ergens sushi gaan eten. Daarna gelijk wat boodschappen gedaan en greg liet mij gelijk het eerste huis zien waar hij in heeft gewoont in de tijd dat hij in Sydney woonde. (hij heeft jaar in Sydney gewoont, in 3 verschillende huizen) Met de boodschappen terug naar het hostel. Heb Greg daarna even tijd gegeven om zich klaar te maken om nog even te gaan stappen die avond. En natuurlijk moest ik mijzelf ook even klaarmaken.. blijf een vrouw! In de kamer lagen de Canadeze jongens al op bed. Bezopen en helemaal kapot hadden ze om 9 uur savonds hun bedje al opgezocht. Ik heb ze een uur lang geirriteerd en tegen ze aan gepraat ,, "jongens dit kan niet hoor.. wat een beeld van de canadezen om 9 uur al naar bed.. kom op we gaan uit!" waarop ik alleen maar gemompel als antwoord kreeg. " no, you'll go and have fun, if youre not back tomorrow morning we'll look for you! " mijn helden! na een uur had ik het wel gehad met het wachten en besloot greg dan maar even te gaan opjagen. (meestal moeten mensen mij opjagen.. was een vreemd gevoel!) en niet veel later waren we in de bar beneden het hostel. Er was die avond live muziek en de sfeer was erg gezellig. (op het barpersoneel na die alleen maar boos en kortaf konden reageren.. vroeg me al af of ik ook zo was als ik aan het werk ben!!! ) Maar kwam al snel mijn andere kamergenoot tegen. Hij was Iers en nodigte Greg en mij uit voor een potje pool tegen hem en zijn vriend. Vreemd genoeg wonnen Greg en ik de eerste 2 potjes maar het 3e potje werden we dik ingemaakt. Voor we aan een 4e potje konden beginnen werd de pooltafel opgeeist door iemand anders. 2 uit 3.. gelukkig kwam er geen 4e potje :p
Dus besloten we maar even de dansvloer op te gaan. Hier zijn we echter niet lang gebleven. De Ierse kamergenoot bleef maar drinken bestellen en hij was al dronken en ik wilde absoluut niet dronken worden.. En hij bleef maar proberen te dichtbij te komen. Na meerdere reddingsacties van Greg was ik het wel helemaal zat en zijn greg en ik teruggegaan naar het hostel. Beetje twijfelachtig over de kamer waar ik in moest slapen met 3 dronken Canadezen en 1 dronken ier die mij btje te aardig vond op dat moment.. ben ik toch maar gewoon in mijn eigen bedje gekropen met de gedachte pfff niet zo paranoide. (de volgende morgen vertelde greg me dat hij wel had verwacht dat die ier nog wel bij mij in bed zou kruipen snachts.. wat zou ik gegilt hebben zeg! ) maar dat is gelukkig allemaal niet gebeurd.. Echt lekker heb ik echter niet geslapen. Om 6 uur moest kamergenoot nummer 6 zijn bed uit om zich klaar te maken voor een sollicitatiegesprek. Om half 7 stonden de Canadezen op,, die hebben tot 8 uur tegen mij aangepraat. Ik gok wraak voor de avond ervoor. Ze bleven maar praten en vragen stellen en mijn naam noemen, en ik bleef maar zeggen jongens sssst!! om half 9 checkte er nieuwe mensen in de kamer.. en om 9 uur heb ik maar besloten dat ik er maar gewoon uit moest gaan.
Nadat ik mezelf uit had gecheckt ben ik Greg maar weer gaan zoeken en hebben samen luxe ontbijt gegeten voor we begonnen aan onze 1day tour door Sydney.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
